درخت من

من یک درخت دارم . تو خیابان بیزن.یک بید مجنون.تو حیاط یک خانه قدیمی .مهم نیست که تو خانه آنهاست.مال من است.چون فکر نمی کنم آدمهای آن خانه اندازه من دوستش داشته باشند وبهش فکر کنند و هر روز اینقدر نگاهش کنند. فکر کنم من دیگر از همه بهترمی دانم کی نوک شاخه هاش تج می زند , بلند ترین شاخه اش تا کجا ی زمین می رسد.و تنه اش چند تا بر جستگی دارد و.....
آدمهای دنیای من, مثل درختم حتما مال من نیستند ,وحتما در کنارم .جایی هستند برای خودشان. ولی خوشحال و راضی و همین برای من کافی.