دوستی

چقدردلم می خواهد mail box ام را که باز میکنم حداقل اول یکی از ایمیل هامFW نباشد.

حسرت

به نظرم حسرت یکی ازبهترین بخشهای زندگی است .باید سی و چهار سالت تمام شود تا بفهمی چی میگویم.در واقع آدم بدون حسرت, نمی تواند یک آدم درست و حسابی بشود.حسرتهای من شکلهای مختلفی دارند ولی هیچکدام دردناک نیستند . شاید بعضی هاشان غمناک باشد اما مطمنم که دردناک نیستند.بعضی هاشون حتی شیرین شیرین اند.نرسیدن شیرین ,درست مثل صحنه های س.ک.سی فیلمها است .شیرینش به نرسیدن است واگرنه دیدن یک هنرپیشه لخت وسط حمام درست حس دیدن شلغم پوست کنده را دارد وسط سوپ.! .تمام حسش به این است که یواش یواش لباسها در بیاید و بعد هم سایه ای دیده شود و کات.از اینجا تازه حسرت شیرینش شروع میشود.
حسرتهای شیرینم را مثل فیلم سینمایی های محبوبم زیاد دوره میکنم .نمی دانی دیدن فیلمهای محبوبی که خودت کاتهایش را می دهی چه کیفی دارد.!