۱۳۸۸/۹/۲۷

کرم پودر

دیگر این کرم های قبلی از پس این چروکها بر نمیآیند.رفتم از این کرمهای ماتیکی مات کننده خریده ام.فروشنده اش نیم ساعتی در مزایاش سخنرانی کرد .از این که معلوم نبود چند سالشه ,پیدا بود که کرم لاپوشانی خوبی است.خودش هر روز صبح از همین ها میزد.

آن صبحهایی که حتی صورتم را نمی شستم گذشت .حالا دست کم نیم ساعتی باید جلوی آینه این چین و چروکها را محو کنم تا بشود نگاهم کرد.انصافا کرم خوبی است.قبلترها حتی آینه هم تو کیفم پیدا نمیشد چه برسد به کرم پودر وپنکک. اما حالااگر کیف هم نبرم این کرم را تو جیب شلوارم جا میدهم.از هر چیزی حیاتی تر است.مثل آن وقتها که بی ساعت مچی زنده نمی ماندم.اما الان سالهاست ساعت مچی نمی بندم .فقط همین کرم کافی است.

۱ نظر:

علیرضا گفت...

اگر فکر کنی می توانی یا نمی توانی در هر دو صورت درست فکر کرده ای!