۱۳۸۸/۱۱/۱۴

آرزو

داشتم به این فکر میکردم که چقدر دلم یک آدمی را میخواهد که خیلی بفهمدم.بیآنکه بخواهم بهش توضیحی بدهم. آز آن آدمها که دلت میخواهد ته ته وجودت را بهش نشان بدهی .از آنها که مطمئنی مسخره ات نمیکنند حتی اگر آن ته ته هیچی نباشد .

۳ نظر:

علیرضا گفت...

ته وجود همه ی آدم ها، هیچی نیست.

شيما گفت...

شايد هيچ همان باشد كه بقيه همه اش مي خوانند.

ناشناس گفت...

او که دیگه آدم نیست